Kiedy człowiek mówi o sobie „ja” jest to przejaw ego, nie prawdziwa natura człowieka. „Ja i moja historia” składa się z przeróżnych życiowych ról (które człowiek najczęściej bezmyślnie odgrywa), myśli, emocji, wspomnień (z którymi człowiek się utożsamia), identyfikacji zbiorowych (narodowość, rasa, wyznanie, itp.), a także identyfikacji osobistych (stan konta, stan posiadania, opinie, wygląd zewnętrzny, własny wizerunek, zadawnione pretensje, itp.).
U każdego człowieka treść ego („historia”) jest inna, ale u wszystkich ludzi struktura ego („ja”) jest jednakowa. To co ją wyróżnia to utożsamianie się oraz poczucie oddzielenia od reszty.
Ego samo w sobie naturalnym elementem psychiki człowieka (łączy część popędową „Id” z sumieniem „Superego”). Gdy jednak przejmuje ono kontrolę nad życiem, a człowiek zaczyna się z nim identyfikować (a szczególnie z tym co myśli i co czuje), chwieje się wtedy fundament jego tożsamości, ponieważ emocje i myśli z natury są krótkotrwałe i zmienne. Z tego powodu ego walczy o przetrwanie i robi wszystko, by się umacniać.
Typowe strategie ego służące jego umacnianiu to nic więcej jak umysłowa iluzja: narzekanie (na siebie, los i innych), pretensje (w formie emocji towarzyszącej narzekaniu), sprzeciw (brak zgody na to co jest i próba zmiany otoczenia), uraza (długotrwałe pretensje), przekonanie o własnej racji (utożsamianie się z określonym subiektywnym punktem widzenia) oraz przeróżne iluzje (mylenie opinii z faktami i traktowanie ich jak fakty).
Zatem gdy człowiek utożsamia się z ego, jego umysłowa iluzja przejmuje nad nim władzę. I niezależnie od tego, jak zachowuje się ego, motyw przewodni jest taki sam: wyróżnić się by zostać dostrzeżonym (np., jako bohater lub męczennik), być wyjątkowym, sprawować kontrolę i mieć wpływ na otoczenie (szczególnie na innych), mieć więcej, dostawać uwagę, itp. Zawsze jest to związane z tym, że ego oczekuje czegoś od innych ludzi lub od sytuacji. Zawsze więc gotowe jest do ogrywania określonych ról, aby zaspokoić swoje „potrzeby”.
Jeśli nawet przez chwilę zachcianki te są zaspokojone, poczucie szczęścia i harmonii nie trwa zwykle długo (lub pojawiają się nowe pomysły ego na kolejne „chcę”). Z reguły jednak ego żyje w poczuciu niedosytu. Za mało pieniędzy, za słaby samochód, brak lub nie taki związek, beznadziejna praca, złośliwi sąsiedzi, nieudane dzieci, wredni rodzice, kiepski zdrowie, zły rząd, itp. Generuje to niskowibracyjne energie, które oddalają człowieka od Źródła i wewnętrznej harmonii, a w rzeczywistości materialnej powodują mniej lub bardziej dotkliwe problemy.
Jeśli jesteś na ścieżce własnego rozwoju i masz w sobie otwartość by przyjrzeć się swojemu EGO, zapraszam do wykonania PROFILU PSYCHOLOGICZNO-ENERGETYCZNEGO..
Profil pokazuje nasze prawdziwe ja oraz wzorce energetyczne (osobiste z tego życia, systemowe/rodzinne oraz karmiczne), które sprawiają, że jesteśmy oddaleni od swojego źródła. Daje też szczegółowe wytyczne co do optymalnego korzystania z własnej energetyki urodzeniowej oraz wskazuje ścieżkę przeznaczenia (w sensie nasze zadania na to wcielenie). Świadomość wzorców, które blokują, pozwala je uwolnić, a podążanie zgodnie z własną energetyką daje wewnętrzne poczucie stabilności, pewności i spokoju (kontakt z własną prawdziwą tożsamością). Profil to także dobry podgląd dla osób będących na świadomej ścieżce własnego rozwoju, co już mają za sobą, a co nadal blokuje.
Do wykonania profilu potrzebna jest dokładna data, godzina i miejsce urodzenia.
Zapraszam do kontaktu – Anna, Architektura Osobowości